02/10/2022

Dziecko nie chce chodzić do przedszkola – skąd ta niechęć?

admin
935 Views
0 Likes
No Comments
Bez kategorii

Niemal każde dziecko nie chce chodzić do przedszkola na początku swojej przygody z tą instytucją. To normalna reakcja, w końcu pójście do przedszkola to ogromna zmiana w życiu kilkulatka, który ma prawo czuć się niepewnie i protestować. Zwykle dramatycznie okazywana niechęć mija po okresie adaptacyjnym.

Co w tym pomaga?

Do przedszkola zwykle przyjmuje się dzieci, które skończyły trzy lata. Jednak nie każdy trzylatek jest gotowy do rozstania z mamą. To, że tak małe dziecko nie chce chodzić do przedszkola, jest normalną reakcją. W przedszkolu wszystko jest nowe: są opiekunki zamiast mamy, babci czy niani, jest inne otoczenie i grupa dzieci, z którymi trzeba dzielić się uwagą opiekunek. To naprawdę trudne dla malucha, który do tej pory miał dla siebie całą uwagę najbliższych. Wyjaśnimy przyczyny niechęci do przedszkola i podajemy sposoby, jak sobie z nią radzić.

Dlaczego dziecko nie chce chodzić do przedszkola?

Pierwsze dni w przedszkolu na ogół bywają trudne. Niektóre dzieci demonstrują swoją niechęć do przedszkola już od pierwszego dnia. Inne dopiero po kilku pozornie udanych dniach. Tak zwykle zachowują się dzieci, których wyobrażenia o przedszkolu nie zgadzają się z rzeczywistością. Rodzice często upatrują przyczyny niechęci w niemiłej pani albo niesmacznych obiadach. Tymczasem powód jest inny. Trzyletni malec silnie przeżywa rozłąkę z mamą lub inną osobą, która dotychczas się nim opiekowała. Jeśli przez wiele dni przy rozstaniu z rodzicami dziecko płacze, trzeba mu pomóc. Warto np. przez jakiś czas odbierać je tuż po obiedzie. Bywa, że maluchowi pomaga zabrana z domu ulubiona przytulanka. Ważne, aby pomimo trudności zawsze wyrażać się o przedszkolu pozytywnie i wspominać własne pozytywne doświadczenia. Zazwyczaj po miesiącu lub dwóch problem znika.

Protesty dziecka w domu czy w drzwiach przedszkola, które trwają maksimum do 3 miesięcy, są normą. Tyle czasu potrzebują niektóre dzieci, aby zaakceptować nowy tryb życia. Jeśli mijają 3 miesiące, a dziecko nadal nie chce chodzić do przedszkola, warto zagłębić problem. Być może maluch zmaga się w przedszkolu z jakimś problemem i próbuje uniknąć ponownego narażenia się na nieprzyjemności. Źródłem stresu może być zarówno opiekunka grupy lub inne dziecko.

Dziecko nie chce chodzić do przedszkola: rady dla rodziców

W okresie adaptacyjnym bardzo ważne jest nastawienie rodziców i ich działanie. Spokój rodzica, który odprowadza malucha do przedszkola i radość, gdy go odbiera, to dla malca ważne wsparcie.

Co jeszcze może pomóc dziecku:

Nie wstawaj na ostatnią chwilę, aby wyjście z domu do przedszkola nie przebiegało w nerwowej atmosferze.
Nie zaglądaj do sali już po pożegnaniu się z dzieckiem. Gdy maluch zauważy mamę lub tatę, znów zacznie płakać.
Nie spóźniaj się. Jeśli obiecasz, że odbierzesz malucha zaraz po obiedzie, dotrzymaj słowa.
Nie pytaj codziennie, co dziś dziecko jadło i czy zjadło wszystko.
Nigdy nie strasz przedszkolem, powtarzając np.: „Nie chcesz posprzątać zabawek? W przedszkolu będziesz musiał to robić”.
Nie ubieraj malca w ciasne ubranka albo takie, które trudno włożyć i zdjąć.

Po odebraniu dziecka z przedszkola, pytaj, co dziś fajnego/śmiesznego wydarzyło się w przedszkolu? Co ci się najbardziej tam podobało? Czy chcesz mi opowiedzieć o swoim dzisiejszym dniu w przedszkolu? Stawiaj otwarte pytania, które pomogą dziecku opowiadać. Nie pytaj: Byliście na dworze? Zjadłeś obiad? Spałeś na leżakowaniu? Na takie pytania dziecko może odpowiedzieć jednym słowem: tak lub nie. I z rozmowy nici.

Gdy tygodnie mijają, a dziecko nie chce chodzić przedszkola, albo gdy już było dobrze, a malec nagle rano zaczyna protestować, zacznij od rozmowy. Spróbuj wypytać, dlaczego nie chce chodzić do przedszkola. Może przedszkolna podstawa programowa jest zbyt wymagająca – dziecko nie umie rysować czy lepić tak jak inne dzieci i się tego wstydzi? Ktoś się z niego wyśmiewa? Pytaj o panie opiekunki, pytaj o kolegów i koleżanki, o to, co dzieci robią w ciągu dnia. Może się czegoś dowiesz. Jeśli się uda, trzeba zweryfikować informacje w rozmowie z nauczycielką. Porozmawiaj z opiekunkami grupy, do której należy twoje dziecko. Zdarza się, że dziecko jest niegotowe do rozstania z rodziną i swoim domem, co może wynikać z różnego rodzaju problemów rozwojowych. Dobre przedszkolanki potrafią ocenić, czy maluch prawidłowo funkcjonuje w grupie przedszkolnej, czy ma jakieś problemy, którymi warto się zająć zanim pójdzie do szkoły. Być może potrzebna będzie pomoc psychologa dziecięcego, a być może malec potrzebuje jeszcze np. 6-12 miesięcy, aby dojrzeć do przedszkola.

Co zrobić, żeby uniknąć niechęci dziecka do przedszkola

Większość dzieci dość szybko akceptuje przedszkolne warunki i towarzystwo. Najczęściej są to dzieci, które zostały przez rodziców odpowiednio przygotowane do pójścia do przedszkola. Udana adaptacja przedszkolna zależy m.in. od tego, czy dziecko jest samodzielne i czy było już kiedyś pod opieką kogoś innego niż mama.

Psychologowie są przekonani, że debiut przedszkolny jest o wiele łatwiejszy, gdy malec bez problemów:

samodzielnie korzysta z toalety
sprawnie ubiera się, posługuje sztućcami
umie bawić się z innymi dziećmi i potrafi czerpać radość ze wspólnego działania.

Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym czuje się pewniej w nowych warunkach. Dlatego zanim wyśle się dziecko do przedszkola, warto zawczasu popracować nad jego samodzielnością. Aby trzyletni malec wszedł możliwie najłagodniej w rytm przedszkolnego życia, powinien wcześniej poznać miejsce, w którym będzie przez najbliższe lata spędzał większą część dnia. Dobrze by było, aby wcześniej odwiedził przedszkole, razem z rodzicami zapoznał się z placem zabaw, dowiedział się, jak wygląda przedszkolne życie – właśnie temu służą zajęcia adaptacyjne. Idealnie byłoby, gdyby znał choć jedno dziecko, z którym będzie w przedszkolnej grupie.